Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Sint modo partes vitae beatae. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Confecta res esset. Duo Reges: constructio interrete.

Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Omnis enim est natura diligens sui. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Ita prorsus, inquam; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Quo igitur, inquit, modo? Pugnant Stoici cum Peripateticis. Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Sed hoc sane concedamus. Si longus, levis dictata sunt. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Facillimum id quidem est, inquam. Non laboro, inquit, de nomine. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Sin aliud quid voles, postea. Idem adhuc; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Aliter autem vobis placet. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Sumenda potius quam expetenda. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Si longus, levis; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nam ante Aristippus, et ille melius. Bork