Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eademne, quae restincta siti? Sed tamen intellego quid velit. Quis istud, quaeso, nesciebat? Ut id aliis narrare gestiant? Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quo modo autem philosophus loquitur? Duo Reges: constructio interrete. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Quae ista amicitia est? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Urgent tamen et nihil remittunt. Quid est enim aliud esse versutum? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Sed plane dicit quod intellegit. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Iam contemni non poteris. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Nemo igitur esse beatus potest.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?
His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Sed ad bona praeterita redeamus. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Refert tamen, quo modo. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.
